پزشکی سنتی ایرانی،در شاخه ی طب های مکمل و کل نگر قرار می گیرد، که بر اساس اخلاط 4گانه و اصول طب یونانی شکل گرفته ، با این وجود با مطالعه ی تاریخ پزشکی ایران ، به نوشته ی دکتر نجم آبادی عنوان شده که مکتب زرتشت خیلی پیشتر از مکاتب طبی یونان در عالم وجود داشته. سریل الگود نویسنده کتاب تاریخ پزشکی ایران در صفحه 36 این کتاب عنوان کرده است: تا آنجا که از اطلاعات بدست آمده معلوم میشود، در ایران قدیم وضعیت طب پیشرفته تر از آشور بود.حتی به جرأت میتوان پا را فراتر نهاده گفت که ایرانیان اصول آن چیزی را که طب یونانی نامیده میشود به یونانیان تعلیم داده اند. حتی خود یونانی ها هم فرضیه طبایع 4گانه خود را یک فرضیه بیگانه میشناختند و به رسم آن زمان آن را ایرانی می نامیدند.

این مطالب خود بیانگر اصالت پزشکی سنتی ایران می باشد و خود به تنهایی اهمیت این مکتب سخن گفته . تاریخ بعد از یونان باستان و دانشگاه جندی شاپور و پزشکان و حکیمان بلند آوازه آن زمان چون: آل بختیشوع، زکریای رازی، ابن سینا و… .

متاسفانه در تاریخ معاصر با شروع روند صنعتی شدن و مدرنیته ، کم کم پزشکی سنتی با قدمت بیش از 5 هزار ساله خود ، جای خود را به پزشکی کلاسیک داد و تقریبا به مدت یک قرن به فراموشی سپرده شد و کمتر از آن حرفی به میان آمد.

طبق نظر سازمان جهانی بهداشت (WHO ) ،طب سنّتی، مجموعهای از علوم نظری و عملی است که در تشخیص طبی، پیشگیری ، درمان بیماریهای جسمی و ذهنی یا ناهنجاریهای اجتماعی به کار میرود و به صورت گفتاری یا نوشتاری از نسلی به نسل دیگر انتقال یافته است. 

گرایش به طب مکمل دو جنبه دارد: 

• گرایشی که در مردم به وجود آمده .
• دیگری گرایشی که در مجموعه علمی، دانشگاهی و دولتی پدیدار شده است. مطالعات انجام شده در سایر کشورهای دنیا حاکی از استفاده قابل توجه از  این روشهای درمانی است. با وجود تمام پیشرفتها و تبلیغات انجام شده در خصوص پزشکی کالسیک، هر روزه شمار بیشتری از مردم به طب مکمل علاقه مند میشوند.

مطالعه انجام شده در سال 2013 نیز تأییدکننده یافته های قبلی است؛ به طوریکه بخش بزرگی از جمعیت کشورهای در حال توسعه شامل استرالیا (69-52 درصد)، کانادا (60درصد-59 درصد)،ایالت متحده (62درصد)، سنگاپور(76درصد) و ژاپن (50درصد)،حداقل یکبار در دوازده ماه در طول سال از طب مکمل استفاده میکنند. تحلیل مردم از خدمات طب مکمل و سنتی گام نخست بهره مندی در جهت برنامه ریزی برای گسترش به کارگیری روشهای مفید طب مکمل و سنتی و محدود سازی استفاده از روش های غیر موثر و زیان بار است.

در برخی مطالعات ، دلایل گرایش اجتماعی به طب مکمل را ،کل نگری ، نحوه زندگی ، معنویت ، نحوه درمان ، عوارض درمان های رایج ، هزینه ها ، رابطه متقابل پزشک و بیمار ، نتیجه گرایی و مردم سالاری در پزشکی سنتی ذکر کرده اند.

کشورهای گوناگون هزینه ها و سرمایه گزاری های زیادی را در زمینه طب مکمل انجام داده اند؛ به گونه ای که وضعیت کلی بازار مبتنی بر طب مکمل بالغ بر 60 میلیارد دلار است که این رقم در حال افزایش است ؛ به طوری که مثلا در استرالیا این مبلغ به 30 میلیارد دلار در سال 2010 افزایش یافته است.

در ایران آمار کلی میزان استفاده از طب سنتی و مکاتب گوناگون طب  مکمل مشخص نیست؛ اما طبق آمارنامه رسمی دارویی وزارت بهداشت، فروش داروی گیاهی در سال 1376 حدود 7 میلیارد بوده که در سال 1380 به 37 میلیارد  و در سال 1382 به حدود 80 میلیارد ریال رسیده است. البته در سال های اخیر مصرف گیاهان دارویی از سه دهم درصد در سال 84 به 3 درصد رسیده است که در حال حاضر بین 150-200 میلیارد تومان مصرف داروی گیاهی در کشور است.